Op weg naar een afspraak was ik even uit mijn auto gestapt om iets lekkers te halen bij een tankstation. Dit uiteraard nadat ik mijn iPad uit het zicht gelegd had. Vlak bij de shop, een meter of 100 vanaf mijn auto, kreeg ik via mijn telefoon de melding dat ik mijn iPad achtergelaten had en of dat wel de bedoeling was. Een geruststellende mededeling van de geweldige functie ‘find my device’, die al jaren op elke iPad en iPhone te vinden is.
Met opperste verbazing keek ik een paar dagen later naar het programma Opsporing Verzocht. Aan de orde was een zaak over een drietal diefstallen van iPhones vanuit een Apple Store. Als eerste vroeg ik mij af waarom iemand een demo-telefoon steelt. Ik dacht altijd dat die apparaten maar deels functioneerden en dat je er dus niets aan hebt. Ten tweede verbaasde het mij dat dit een zaak voor Opsporing Verzocht is. Wat mijn telefoon en tablet kunnen, dat kunnen toch zeker de demo-toestellen in de winkel van Apple? Blijkbaar niet, want anders waren de daders al lang opgepakt.
Over het hoe, wie en wat valt uitgebreid te filosoferen, maar zinnig is dat niet. Ik heb toch graag een iPhone die niet van diefstal afkomstig is. Wel bedacht ik mij dat meer elektronica traceerbaar zou moeten zijn. Wat dacht u bijvoorbeeld van de componenten die Rusland graag zou willen hebben, maar nu alleen via duistere omwegen kan krijgen. Volgens mij is het niet zo moeilijk om zelfs in een IC een tracker in te bouwen. Heb ik nu een nieuwe vorm van elektronische oorlogsvoering bedacht? Misschien ben ik niet de eerste en bestaat dit al zonder dat dit aan de grote klok is gehangen.
En wat doen mijn kleinkinderen volgend jaar? Gaan die op zoek naar paaseieren met ingebouwde GPS-tracker? Modern is het zeker en gegarandeerd alle eieren worden gevonden, maar of het nog zo spannend is… Misschien moet ik ook daarin meegaan met mijn tijd.
