Je zult maar van hogerhand de opdracht krijgen om je product een millimeter dunner te maken. Ben je een bakker van crêpes dan wil dat zeggen dat je het niet goed doet, maar ben je de ontwikkelaar van de nieuwe IPad, dan krijg je een opdracht die aan het onmogelijke grenst. Toch moeten we onze hoed afnemen voor het ontwikkelteam. Het is ze gelukt om de aller dunste IPad Pro tot nu toe te maken.
Eentje waarin volgens de afdeling marketing alle creatieve hulpmiddelen zoals potten verf, muziekinstrumenten, spuitbussen, boeken en nog heel veel meer door een grote pers is samengedrukt. Een reclame waar overigens de creatieve sector terecht tegen geprotesteerd heeft en op TV is ingetrokken door Apple. Een IPad kan dan wel veel, maar de creativiteit zit niet in de tablet, maar in de persoon die er mee werkt.
Hoe dan ook is de IPad echt dunner geworden. Om het verschil te zien met de vorige versie, moeten we de schuifmaat er bij gaan halen, want het verschil is millimeterwerk. Daar krijg je dan wel een IPad voor die nog weer meer kan en sneller is. Wat gelijk is gebleven is de capaciteit van de accu. De nieuweling heeft daarmee dezelfde gebruiksduur als zijn voorganger.
Nu vraag ik mij af – wat wil de klant liever hebben, een dunnere tablet of een grotere accu en dus een langere gebruiksduur. Ik weet het wel. De dikte van de nieuwe IPad van ongeveer 5 mm is voor mij niet bepalend. Ik ga voor de grotere accu. Daar komt bij dat ik niet met een kale IPad werk. Ik gebruik al jaren een beschermhoes die minstens even dik is als de tablet.
Ergo – de dunste IPad ooit, is puur een marketingverhaal waarmee Apple iedereen probeert over te halen om een nieuwe tablet te kopen. Een domme zet, want echt vernieuwend is de nieuwe IPad Pro niet. Dezelfde afmetingen of zelfs iets dikker als voorheen met een dikkere accu is dat in mijn ogen wel. Kortom Apple, mag het een millimeter meer zijn?
