Een Google-zoektocht creëert een overschot aan artikelen over de componenten schaarste van 2022 tot 2023. De elektronicawereld zit nu juist met teveel componenten en dat wordt echt niet alleen in de Benelux gevoeld. Voor mij is het een sterke déjà vu-ervaring. In 2000 begon ik bij FHI en in de jaren 2000 tot 2002 schoten de omzetcijfers van leden omhoog.
De orders waren niet aan te slepen en vooral de telecommarkt had daar een groot belang in. Dat er na 2002 een sterke daling was noemde men de ‘dotcom bubble’ en daardoor had de recessie een naam gekregen, maar er waren toen dus ook krachten in de wereldwijde economie die voor schaarste en overschot zorgden.
De reacties in de wereldwijde keten waren gericht op het beheer van de ‘supply-chain’. Ieder onderdeel van de keten zorgde voor een beter beheer van de eigen voorraden en wenste een juiste afstemming tussen vraag en aanbod. De opgedeelde keten ging van Just in Time naar een nog verder opgedeelde keten die door nog betere informatie naar een nog sterkere Just in Time ging. Een vlucht naar voren, zou ik het willen noemen.
Vorig jaar spraken vertegenwoordigers van TSMC, Intel en Imec over het belang van de semiconductor industrie tijdens de World of Technology & Science en blijkbaar zaten we net aan het einde van bepaalde tekorten. Op de juiste momenten de juiste mensen te horen om met kennis de nieuwe stap voor het eigen bedrijf en de keten te zetten, blijft spannend. Eind september zag ik (in mijn eigen interpretatie natuurlijk) de volgende stap in de elektronicaketen door de beurs Electronics & Applications.
De sterke golven van 2001 tot en met 2004 gingen over in stabilisering in de periode erna. In het beurzenlandschap zagen wij dat terug in een compacte beurs en een intensievere manier van samenwerken. Met de golven van 2021 tot en met 2024 zullen we die krachten weer gaan meemaken en ik zag een frisse, verjongende visie op vernieuwing.
