Virtual reality, mixed reality, augmented reality, algoritmen: het zijn abstracte, digitale domeinen, al dan niet gemixt met de realiteit, die ook de elektronicawereld bij zijn kladden grijpen. Deze technologieën leveren de wereld van industriële elektronica steeds betere, realistischer simulaties op. Ontwerpers krijgen van simulatiesoftware inmiddels razendsnel antwoorden op vragen als: hoe gedraagt een bepaald component zich in dit ontwerp? Of welke spanning kan dit design verdragen? En wat zijn de kosten?
Deze simulaties, al dan niet aangeboden in een virtual/augmented reality-interface, bewijzen ook in andere branches waar FHI-leden actief zijn hun kracht. Neem de medische wereld. Chirurgen opereren veiliger met Google Glasses door in simulaties eerst ‘droog’ op een niet bestaande patiënt te oefenen. Microsofts HoloLens-bril geeft laboratoriummedewerkers de mogelijkheid om via futuristische hologrammen kennis over bijvoorbeeld veiligheidsprocedures bij te brengen, zonder enig gevaar voor de omgeving.
Simulaties hebben dus als groot pluspunt dat zij ontwerpen en testen veiliger en goedkoper maken ten opzichte van het traditionele handwerk. En hoewel de meeste simulaties nog zijn gebaseerd op algoritmen en code afkomstig uit mensenhanden, zal kunstmatige intelligentie naar verwachting ook hier een enorme impact krijgen. Met als gevolg ‘zelfdenkende’ simulaties die op termijn zichzelf continu verbeteren.
Toch kun je ook de schaduwzijde zien van de steeds abstracter wordende ontwerpwereld. Want gaat een ontwerper nog wel met zijn handen aan de slag, experimenterend en wel? Wordt de creativiteit niet uitgehold als elke engineer alleen nog van achter het bureau ontwerpt en de fysieke wereld van componenten en schakelingen achter zich laat?
FHI sprak onlangs met Wim Platschorre, werkzaam bij Strukton Rail en een veteraan op het gebied van het ontwerpen van treinaandrijvingen. Platschorre had een missie. Tijdens een voordracht wees hij zijn collega’s er op om tijd vrij te blijven maken om ouderwets te blijven experimenteren, zoals ze vroeger op zolder knutselden. Niet alleen vanwege het creatieve aspect, maar ook omdat simulaties er soms compleet naast kunnen zitten in de weerbarstige werkelijkheid.
Toch wees Platschorre ook op een van de grote voordelen van ontwerpen vanachter een computer: het is een uiterst veilige bezigheid. Zelf overleefde de ingenieur tijdens een experiment ternauwernood een schok van zo’n 3.000 Volt. Toch blijft de vraag interessant en actueel: gaan we alleen maar simuleren? Of durven we ook te experimenteren.
