(Of: "To boldly go where no man has gone before")
Wat dacht u toen u hoorde dat de lichtsnelheid mogelijkerwijs toch geen absolute grens is? Onderzoekers bij CERN hebben ontdekt dat neutrino’s afgeschoten in Geneve na een reis van 732 km bij het Italiaanse dorp L’Aquila 60 nanoseconden te vroeg aankwamen.
Te vroeg in de zin dat ze 60 ns sneller waren dan de tijd die licht voor het afleggen van deze afstand nodig zou hebben. Iets waarvan Einstein dacht aangetoond te hebben dat het onmogelijk was.
Helemaal zeker is men hier nog niet van, de uitkomst is zo onwaarschijnlijk dat het moeilijk te geloven is en nu door vele laboratoria in de wereld gecontroleerd gaat worden. Ondanks deze onzekerheid was mijn eerste reactie: “Yes! StarTrek misschien toch mogelijk?”
Toen in de 60er jaren Gene Roddenberry de TV serie StarTrek ontwikkelde trok hij alle SF registers open. Er werd weliswaar geprobeerd enigszins wetenschappelijk verantwoord te werk te gaan, maar gelukkig won de fantasie het van de toenmalige inzichten.
Bij mijn broers en mij was de serie razend populair. “Beam me up, Scotty” en “Bridge to captain Kirk” waren citaten die door ons veelvuldig gebruikt werden.
Kijken we nu, ruim 40 jaar later, terug dan zien we dat veel van wat in deze serie techniek van de toekomst was, inmiddels gemeengoed geworden is.
Met enige fantasie kan in het knipperende en bliepende apparaatje dat Dr. McCoy bij zijn medische diagnoses gebruikte een ultrasoon- of MRI scanner gezien worden.
Vorm en afmetingen verschillen, maar functioneel komt het wel erg dicht bij!
Zo ook de ‘Communicator’ die onze helden altijd bij zich droegen bij het betreden van vreemde werelden. Zonder problemen herkennen wij hierin onze mobieltjes, ondanks dat onze smartphones veel meer mogelijkheden bezitten en een ‘clamshell’ inmiddels als ouderwets bestempeld wordt. Toch zijn er zo wel meer uitgekomen voorspellingen te vinden.
Hoe nu met de ‘Warp drive’? De aandrijving van de Enterprise, die snelheden groter dan het licht mogelijk maakt. Of juist de ‘Transporter’, het mechanisme om mensen ogenblikkelijk te transporteren door ze in ‘oorspronkelijke’ deeltjes te ontleden en op de plaats van aankomst weer samen te stellen. Het “Beam me up, Scotty” vindt hier zijn oorsprong.
De ‘sneller dan licht’ ontdekking van de CERN geleerden kan ons stimuleren om te gaan nadenken of een ‘Warp drive’ misschien toch mogelijk zou zijn en hoe we die dan zouden kunnen realiseren.
Alhoewel een ‘Transporter’ onmogelijk lijkt, blijkt er in Nederland in relatieve stilte een gigantische stap vooruit te zijn gemaakt.
Erik Verlinde, een briljant theoretisch natuurkundige, heeft een theorie ontwikkeld die de zwaartekracht verklaart uit het verschil in informatiedichtheid van massa en lege ruimte. Ondanks dat het concept door mij nog niet geheel begrepen wordt is het een uiterst interessante gedachte! Informatie is immers manipuleerbaar. Kijk naar politici, zij doen niets anders.
Zouden we misschien, door het manipuleren van informatie, zwaartekracht, of nog beter, massa kunnen manipuleren? Stel dat de ‘informatie van een massa’ nu eens gecodeerd zou kunnen worden? Zouden we die dan op een later tijdstip, of verderop in de ruimte weer kunnen decoderen?
Misschien een idee dat dit ons naar een ‘Transporter’ kan leiden!
Duidelijk is dat zulke ideeën niet zonder slag of stoot in realisaties omgezet kunnen worden. Dit vergt veel onderzoek en veel vallen en opstaan, maar stel dat het mogelijk zou zijn……
Alleen dit vooruitzicht al maakt alle inspanningen daarvoor waardevol!
Maxime, als huidige minister van EZ, heb jij vroeger toch ook van StarTrek genoten?
Trek dan jouw conclusies en bespaar niet op fundamenteel onderzoek. De uitkomsten hiervan staan weliswaar nooit vast, maar leveren vaak wel verrassende resultaten op!
Ingenieurs zorgen er dan wel voor dat deze resultaten worden omgezet in producten die ons rijk en welvarend maken!
Om maar een slagzin te lenen: “To boldly go where no man has gone before!”