Het klimaat en de energietransitie staan nadrukkelijk op de politieke agenda.
Files, boerenprotesten en toespraken op het Malieveld geven een ouderwets krachtig gevoel. De bouwbedrijven, die niet verder kunnen, hebben voor minder ophef gezorgd. Daar gaan ook zichtbare effecten door ontstaan, lijkt mij. Nou gaat het mij niet om de politiek. Of mensen deze standpunten wijs, verstandig of populistisch vinden, maakt mij gewoon niet zoveel uit.
Wat gaan wij doen? Wat gaat er praktisch opgelost worden? Of zoals een bestuurslid van FHI zei: ‘we hebben geen klimaatakkoord nodig om met de energietransitie te beginnen.’ Techneuten willen gewoon dingen oplossen.
In dat kader vond ik het ook een prima idee om deel uit te maken van de jury voor Innovative Energy Solutions. Een prijs voor de meest innovatieve oplossingen, die tijdens de Energie Vakbeurs is uitgereikt.
Een goed aantal inzendingen biedt de jury een uitdaging. Zo hoort het ook. Er zitten altijd gegadigden bij, die hun product als een geweldige oplossing zien, maar dan vooral voor de economische targets van de eigen bedrijfsvoering. Dat is vrij menselijk. Ook de boeren, bouwvakkers en andere vakmensen hebben deze doelen.
De drie genomineerde bedrijven voor de Innovative Energy Solutions award zien mogelijkheden in een nieuwe aanpak, met een geïntegreerde visie bij reeds bestaande structuren. Zeg maar het tegengestelde van ad-hoc sub-optimalisatie. Als er begrip gekweekt wordt voor meerdere partijen, dan krijg je breder gedragen oplossingen. Of eeuwige praatsessies. Dat kan ook.
Onlangs heb ik van een coach geleerd dat er frictie nodig is om te groeien. Daar zitten we nu in. Als bedrijfstakken anders georganiseerd moeten worden, het aloude poldermodel versterkt dient te worden of sommige stokpaarden in de sloot geworpen moeten worden, dan is dat zo.
We kunnen nationaal en internationaal aan de slag met de energietransitie en er zijn oplossingen.
