Waar gaat het eigenlijk over?

Het vakjargon van de printfabrikant

Elk vakgebied kent zijn eigen jargon en dus geldt dit ook voor de productie van elektronische apparaten. Gaat het om de productie van de elektronische schakeling, dan is het bedrijf tbp Electronics één van de vele specialisten die hier alles van weten en dus ook bekend zijn met het jargon dat in deze tak van de elektronica gebruikt wordt. In onderstaand verhaal proberen zij op een simpele manier uit te leggen waar al die vaktermen voor staan.

Wat betekenen toch die vaktermen die je zo vaak tegenkomt in de wereld van de productie van elektronica? Kreten als DfT, DfM, slip through en ga zo maar door? Jargon dat de vakmensen direct aanspreekt, maar voor iemand die wat verder afstaat van de techniek, vraagtekens oplevert. Desondanks wordt, misschien door het veelvuldig gebruik van deze termen, bij de lezers de nodige nieuwsgierigheid gewekt. Kennelijk toch belangrijk om te weten? Reden waarom we in eenvoudige taal enkele begrippen nader uiteen willen zetten. Geen academische uiteenzetting dus. Zodat u, als u het nog niet helemaal weet, aanvoelt waar het om gaat en het belang ervan kunt inzien. Eén ding hebben die termen in ieder geval met elkaar gemeen: ze zijn van invloed op de kwaliteit van het product.

Van idee tot product
Elektronica in een paar woorden verklaren, is bijna onmogelijk. De basis vormt vrijwel altijd het gecontroleerd beheersen van elektrische stromen of spanningen. In de uitvoering zien we meestal een samenstelling van elektronische onderdelen die tezamen de gevraagde functionaliteit moet leveren. Concrete producten zien we vaak terug als pcba’s, printed circuit board assemblies*, waarbij onderdelen (componenten) op zogeheten bareboards** zijn aangebracht. Het maken van zo’n product start bij het ontwerp van een elektronische schakeling. De opdrachtgever maakt de ontwerper duidelijk aan welke eisen de schakeling moet voldoen. Een wel heel simpele schakeling ter illustratie vinden we in de elektrische deurbel. De ingrediënten? Een bron die elektriciteit levert (voeding, zoals een batterij of transformator), wat draad, een drukknop en een bel (of gong). De schakeling is zo eenvoudig dat we hiervoor geen ontwerper nodig hebben. Iets complexer wordt het als een ontwerper een opdracht krijgt elektronica te ontwerpen voor een nieuw te bouwen apparaat. De ontwerper moet dan stap voor stap weten wat er moet gebeuren. Bij een koffiezetapparaat bijvoorbeeld vinden stapsgewijs diverse processen plaats die gecontroleerd moeten worden. Zit er water in het apparaat? Moet het water worden verwarmd? Tot welke temperatuur? Moet er koffie worden gemalen? Welke hoeveelheid? Enzovoorts. De elektronica bestuurt dan alle voorzieningen in het apparaat zoals het verwarmingselement, het maalmechanisme, etc. Stel de ontwerper kent alle functies die het apparaat moet uitvoeren, dan is de volgende taak een keuze te maken uit verschillende technieken om zijn doel te bereiken. Hij moet ook rekening houden met de kostprijs en zaken als (vereiste) betrouwbaarheid en maakbaarheid. En met deze laatste zaken komen we al een aardig eind in het jargon dat we in dit kader willen verklaren.

Voor het complete artikel klik hier