Uitgebreide bedradingstester

Met functietestmogelijkheden

Ondanks het feit dat draad- en kabelbomen tot de duurste onderdelen in een apparaat behoren, is hun functie eigenlijk heel simpel. Ze moeten verschillende stromen en signalen naar diverse punten geleiden zonder daar verder iets mee te doen. Omdat we veelal over een groot aantal verschillende geleiders praten die op diverse plekken de boom in- en uitgaan, is de kans groot dat er bij het maken van de boom fouten gemaakt worden. Een boom met verkeerde verbindingen mag niet gebruikt worden. Een goed testsysteem kan dit voorkomen.

Voor het testen of een draadboom correct gemaakt is, is in feite een simpele geleidbaarheidstester voldoende. Een dergelijke tester kan bestaan uit een serieschakeling van een batterij, een lampje of zoemer en de te testen kabel. Per ader kan er zo bekeken worden of er een verbinding is. Iets luxer is het om een ohm-meter in te zetten, maar de werkwijze blijft het zelfde, namelijk het per ader apart testen of er geleiding is.
Het spreekt voor zich dat deze methode alleen geschikt is voor het zo af en toe testen of een kabel of draad een verbinding vormt, maar voor het compleet testen van bijvoorbeeld de draadboom van een auto, is deze methode niet meer geschikt. Niet alleen is het een tijdrovende klus, maar ook nog eentje waarbij heel gemakkelijk fouten gemaakt kunnen worden. Voor dat je het weet, meet je bijvoorbeeld op de verkeerde contactpennen van een connector, maak je sluiting met andere contacten of maak je in het geheel geen goed contact met de geleider. In al deze gevallen kan een goede draadboom afgekeurd worden of een foute juist goedgekeurd.
Het handmatig testen van een draad- of kabelboom is dan ook geen oplossing voor het bedrijf dat de boom moet verwerken in een apparaat. Zij zijn er bij gebaad dat de boom snel en foutloos getest wordt zonder dat daar veel werk aan besteed hoeft te worden. We komen dan terecht bij geautomatiseerde testsystemen die deze lastige klus moeiteloos van de mens over kunnen nemen.

Methodiek
Een automatisch testsysteem bestaat in feite uit een geleidbaarheidstester die met behulp van een grote schakelmatrix verbonden wordt met de diverse aansluitingen van de tester. De tester is voorzien van een groot aantal in- en uitgangen waarop de draadboom aangesloten wordt. Hierbij moet veelal gebruik gemaakt worden van een op de draadboom afgestemd aansluitbord waarop connectoren gemonteerd zijn die overeenkomen met de connectoren op de draadboom. Het testbord is hierdoor slechts voor een beperkt aantal verschillende kabelbomen te gebruiken.
Het schakelwerk wordt door een intelligente stuurunit uitgevoerd die zo schakelt dat de tester kan bepalen welke uitgang via de draadboom met welke ingang verbonden is. Daarbij wordt één uitgang geactiveerd waarna alle ingangen stuk voor stuk afzonderlijk gemeten worden. Op deze manier weet de tester welke uitgang via de kabelboom met welke ingang verbonden is (één uitgang kan natuurlijk ook via de boom met meerdere ingangen verbonden zijn, iets dat we bijvoorbeeld zien bij de voedingsspanningsaansluitingen op de diverse connectoren aan de kabelboom). Verkeerde aansluitingen, maar ook onderlinge kortsluitingen komen zo automatisch naar voren en kan er een goed/fout-signaaltje naar de gebruiker gegeven worden.
Het spreekt voor zich dat de tester alleen goed zijn werk kan doen als hij van te voren geprogrammeerd is met de juiste data die hoort bij de te testen kabelboom. De tester moet immers weten welke verbindingen er in de kabelboom aanwezig moeten zijn en welke verbindingen juist niet.

Voor het complete artikel klik hier