TNO helpt bij ontwikkelen technologie voor interceptie van hypersonische wapens

Two stage light gas gun.

Ben Wilson, onderzoeker bij TNO: “Hypersonische wapens bereiken zeer hoge snelheden, tot Mach 6 of wellicht Mach 10. Dit betekent dat er zeer weinig tijd is om ze te detecteren en uit te schakelen voor ze hun doel bereiken. Dit wordt bovendien bemoeilijkt door hun relatief lage kruishoogte. De grote wendbaarheid van hypersone wapens zorgt er dan ook nog voor dat het moeilijk te voorspellen is waar ze zullen neerkomen”.

Suzanne Brouwer, senior adviseur Directie Plannen bij het Ministerie van Defensie: “Bij Defensie weten we, of hebben goed onderbouwde vermoedens, dat China en Rusland mogelijk al ver zijn met de ontwikkeling van hypersonische wapens, Europa heeft nog geen middelen om hypersonische wapens tegen te houden of ‘aan te grijpen’ zoals wij dat noemen. Het is dus, vooral met het huidige dreigingsniveau, belangrijk voor onze veiligheid om technologieën te ontwikkelen waarmee we hypersonische wapens wel aan kunnen. Het HYDIS2-project kan daaraan een belangrijke bijdrage leveren.”

Over de invulling van het onderzoek van TNO vertelt Wilson: “Een deel van ons onderzoek is gericht op de eindballistiek; de bestudering van de interactie van een projectiel met zijn doel. Als we ervan uitgaan dat onze HYDIS2-partners zover komen dat het hypersonische wapen op tijd wordt onderschept, wat kunnen wij dan doen om het hypersonische wapen uit te schakelen? Zodat deze bijvoorbeeld op tien kilometer hoogte ontploft en niet de energiecentrale of het militaire vliegveld bereikt waarvoor het eigenlijk bedoeld was.”

Waarom is er mogelijk weinig impact nodig?
Wilson legt uit: “Voor ons onderzoek werken we met een unieke opstelling waarover TNO beschikt. Met deze opstelling, die staat in een bunker, kunnen we heel goed nabootsten wat er gebeurt als het hypersonische wapen in aanraking komt met een verdedigingsmechanisme. We gebruiken daarvoor een ‘two stage light gas gun’. Dit is een bijzonder kanon dat op hypersonische snelheid onze concept-tegenmaatregel op een gesimuleerde dreiging afschiet.

Voorafgaand aan het ontwerpen van mogelijke tegenmaatregelen, zijn al bepaalde kaders opgesteld. Over bijvoorbeeld snelheid, lading en materialen. We weten al vrij zeker van welke materialen hypersonische raketten zijn gemaakt. Ze moeten licht zijn, anders zouden ze de hoge snelheid niet kunnen bereiken, maar ook sterk, om bestand te zijn tegen de enorme druk die op de raket komt te staan door de hypersonische snelheid.

“Die hoge spanning gebruiken wij in ons voordeel want hierdoor is er waarschijnlijk relatief weinig impact nodig om de raket uit te schakelen. Met allerlei diagnostiek, waaronder röntgenapparatuur en highspeedcamera’s registreren en analyseren we van verschillende opties het resultaat van de interactie van de raket met onze verdediging.”