(Of: “Maar waarom toch die Franse slag?”)
Wat is uw favoriete vakantie land? Voor mij is dat met stip Frankrijk. Nu ben ik geen Francofiel, maar in de afgelopen tientallen jaren heb ik grote delen van Frankrijk gezien en doorkruist. Samen met het lekkere eten, de wijnen en fromages geven de mooie Franse landschappen mij elk jaar weer veel energie. Dat Frankrijk een erg groot land is ontdek je als Nederlander wanneer je meer dan één dag nodig hebt om jouw bestemming te bereiken.
Misschien is het wel door de omvang van het land dat de Fransen op een andere manier tegen de wereld aan kijken dan wij. Zonder dat we ons dat voldoende beseffen komen er veel interessante innovaties uit Frankrijk. Zomaar in willekeurige volgorde: de hete luchtballon, fotografie (Daguerreotype, genoemd naar de uitvinder), Pasteurisatie, het Brailleschrift, de TGV, het viaduct van Millau en natuurlijk de Ariane raket. Hoewel de laatste een gezamenlijke Europese onderneming is waren het toch de Fransen die de eerste stappen hiervoor gezet hebben.
Ook op het IoT vlak hebben de Fransen hun steentje bijgedragen, zo zijn zowel LoRa als Sigfox succesvolle Franse radio technologieën die wereldwijd toegepast worden.
Toch zijn er ook wel min puntjes te vinden. Alhoewel in Frankrijk zelf het Frans de wereldtaal is ziet de rest van de wereld dit toch wel anders.
Zelf probeer ik elke vakantie zoveel mogelijk met de Fransen in hun eigen taal te spreken, dit gaat gezien mijn beperkte vocabulaire nogal eens met ‘handen en voeten’ maar gelukkig biedt Google ook hier hulp.
Ondanks al mijn inspanningen kwam ik dit jaar toch voor een bijzondere verrassing te staan….
De laatste keer dat ik in de buurt van Montlçuon en Moulins reed dateert van een kleine 30 jaar geleden, in een tijd dat het aantal snelwegen factoren kleiner was.
Nu loopt er langs deze twee steden een nieuwe snelweg, de A79 waarvan wij op de terugreis graag gebruik van maakten. Op de kaart stond deze aangegeven als een tolweg, maar van poortjes was geen sprake, terwijl langs de weg de markeringen ‘Peage’ duidelijk aangegeven waren. Omdat op dat moment mijn vrouw reed had ik de tijd om hier over na te denken. Het verbaasde me dat ik op regelmatige afstanden borden tegenkwam met de tekst ‘Flux Libre’. Ondanks mijn jaren ‘Frankrijk’ ervaring was dit een totaal onbekend begrip. De Franse tekst die er op de borden stond en uitleg zou moeten verschaffen hielp mij ook niet verder. Dus maar naar de redder in nood gegaan en bij Google opgezocht wat ‘Flux Libre’ wel mocht betekenen.
Pas via de ANWB site werd het me duidelijk dat juist op dít stuk snelweg de tolpoorten vervangen waren door een automatisch systeem dat de kentekenplaten fotografeert en zo de tol bepaald. Bijzonder innovatief, dat wel, maar voor een argeloze toerist totaal onbegrijpelijk. Waarom geen uitleg in een paar andere Europese talen? In Europa is Frans beslist géén wereldtaal.
Om het ook wat complex te maken kun je de rit via een website afrekenen. Dit moet dan weer wel binnen 92uur anders is de boete niet mals, en die komt wél automatisch. Nu, toen ik dat eenmaal door had snel even met de telefoon afrekenen dacht ik.
En toen begon het. De site was alleen in het Frans en na veel zoeken vond ik de Engelse versie. Met zoveel Nederlanders die jaarlijks Frankrijk bezoeken zou een Nederlandse pagina ook wel passen lijkt me. Maar om het echt ingewikkeld te maken moest je natuurlijk van alles aanvinken en invullen. Nu heb ik hier wel begrip voor, maar waarom schakelt de pagina dan steeds weer terug naar het Frans? Toen ik op de betaalpagina aankwam werden de letters ineens zo klein dat ze op de telefoon bijna niet meer te lezen waren. Als klap op de vuurpijl was de bevestiging email na het aanmaken van het account geheel in het Frans en kon ik niet inloggen…..
Uiteindelijk is het ’s avonds in het hotel toch nog gelukt zodat onze Peage crossing geheel legaal was.
Voor mij toch weer een typisch Franse aanpak, een innovatief concept, maar communicatie technisch een rommeltje. Een perfect voorbeeld van de Franse slag!
