Staat u ook wel eens ’s morgens op met een gevoel als een zak meel? Om dan te ontdekken dat de lamp van de badkamer defect is? Je humeur, in ieder geval het mijne, wordt daar niet beter op. Toch valt met name aan het laatste wat aan te doen! Vergeet even alles om je…
Staat u ook wel eens ’s morgens op met een gevoel als een zak meel? Om dan te ontdekken dat de lamp van de badkamer defect is?
Je humeur, in ieder geval het mijne, wordt daar niet beter op. Toch valt met name aan het laatste wat aan te doen! Vergeet even alles om je heen en concentreer je op die lamp, hoe krijg je die het eenvoudigst (met de minste inspanning) weer aan de praat? Als het je lukt je frustraties over het niet werken van de lamp (tijdelijk) van je af te zetten zul je zien dat je de ruimte ervaart om het probleem creatief te benaderen. Dit heeft twee voordelen, het duurt niet lang voordat de badkamer weer te gebruiken is (je hebt of een reservelamp, of je kannibaliseert een andere lichtbron) en dat “meelzak” gevoel ben je ook ineens kwijt. Het succes maakt namelijk Dopamine in de hersenen vrij wat een geluksgevoel veroorzaakt.
Wat zou er nu gebeuren als we over een paar jaar ontdekken dat de verwarming ’s morgens niet aanslaat? Iemand blijkt de gastoevoer afgesloten te hebben. Voorlopig hebben wij hiervan nog geen last, maar er zijn (oost) Europese landen die dit probleem wel degelijk hebben. In de 70er jaren hebben zoiets met olie meegemaakt en dat was niet prettig.
Toch dezelfde (gloeilamp) aanpak hiervoor van toepassing, creatief reserve energie (gas) zoeken of desnoods een andere energiebron kannibaliseren. Voor individuele huishoudens misschien wat lastig, maar voor overheden essentieel.
Ja, ik hoor het u al denken, deze overheid?
Jazeker, onze overheid! Misschien niet nu, ze zijn nog wat druk met studiegroepen, discussies, regeltjes maken en natuurlijk het verbieden van de gloeilamp. Maar de ambtenaren en de politiek praten er al lang over: ‘alternatieve energie’!
Als we nu onze Dopamine vergelijken met een herverkiezing van politici, een vorm van collectieve Dopamine, dan wordt duidelijk dat hier ook voor politici winst te behalen is.
Waar staan we nu dan?
We wekken al enkele procenten van onze energie op met windmolens en praten veel over de inzet van grote windparken voor de kust. Dus dat komt wel goed, over honderd jaar of zo.
Biobrandstoffen, deze zijn direct te gebruiken voor transport. Fantastisch, afgezien van het enorme landbouw areaal en monocultuur die dit vraagt is het overall rendement hiervan zo verschrikkelijk laag…… Ik raad een ieder aan eens op www2.daimlerchrysler.com/sustainability/optiresource/index.html te kijken. Dit is een vergelijkingssite van de auto industrie waarin je eenvoudig het ‘well2wheel’ overall rendement van verschillende energiebronnen kunt bekijken.
Als je hiervoor een direct ingespoten diesel, diesel uit olie met biodiesel vergelijkt zie dat er twee maal zoveel biodiesel nodig is om dezelfde kilometer af te leggen. Een no-go mijns inziens!
Wat rest ons dan nog? Afgezien van en voortvarende overheid zou ik inzetten op zonne- en windenergie. Ja, energieopslag is daarbij nodig. Wellicht kunnen we weer eens creatief naar het plan Lievense kijken (het gebruik van het Markermeer als opslag bekken) of goede contracten afsluiten met landen met stuwmeren om daar ‘piek elektriciteit’ in op te slaan.
Hoewel er zich veelbelovende methoden aanmelden om met elektriciteit efficiënt waterstof te maken zijn deze nog lang niet productierijp.
Voor verwarming is geothermische energie, of warmte opslag onder de grond, ook een goed alternatief. Hoewel hiervan leuke (proef) projecten bestaan heb ik het idee dat het rommelen in de marge blijft.
Hoe komen we nu uit deze impasse, we voelen ons hier slecht bij en hebben een acuut probleem. Laten we de truuk van de badkamerlamp eens toepassen.
Hoe krijgen we met de minste inspanning nu onze energievoorziening op orde?
Zou een nieuwe politieke partij de oplossing zijn? Bijvoorbeeld Eva, Energie voor allen. Het zou in ieder geval een uitdaging zijn!
Beter is om de overheid ervan overtuigen dat het ontwikkelen van deze energiebronnen voor Nederland (en de rest) alleen maar voordelen heeft. Zet nu eens in op subsidies voor het opschalen van al die kleine deeloplossingen.
Een voorbeeld, opschalen van de productie van windmolens levert goedkope(re) molens die veelvuldig ingezet gaan worden. Ontwikkelen van Mega energieopslag, kan iedereen zijn piek energie kostengunstig kwijt. Dit maakt de business cases haalbaar. En vooral, kijk naar Duitsland, zet consequent in op het doorgeven van de energie, ook voor kleine leveranciers.
Zo zijn er nog vele voorbeelden op te noemen.
Stelt u zich eens voor, geen zorgen meer over de energievoorziening voor uw kinderen. Als dat geen Dopamine losmaakt…..
Eva: Energie voor allen!
