Draadloze datacommunicatie voor IoT

Welke normen zijn geschikt

Met alle verschillende normen blijft het de vraag wat u moet kiezen als het gaat om de standaard voor de communicatie voor IoT? Zigbee-, Thread-, Bluetooth- of Wifi-technologie? Of misschien LoRa? Of is het beter om te wachten op 5G en NB-IoT? Cees Links, een specialist als het gaat om draadloze datacommunicatie legt het ons uit.

Deze vragen scheppen uiteraard verwarring en een deel van deze verwarring is dat het niet altijd duidelijk is welke normen geschikt zijn, zoals te zien is in afbeelding 1 . Bovendien doen marketeers ongegronde beweringen over nieuwe standaardmogelijkheden zoals latency (in de milliseconden!), Alsof dat echt belangrijk is. De meeste applicaties kunnen omgaan met een wachttijd van seconden; zelfs live tv met een vertraging van een paar seconden is nog steeds live tv.
Dus, hoe beantwoord je de vraag, Welke standaard moet worden gebruikt? Meestal beantwoord ik deze vraag met: Hoe kun je geld verdienen? Typisch is de bepalende factor niet de radiostandaard. goed genoeg is goed genoeg en geld verdienen wordt bepaald door de waarde die wordt gemaakt door de toepassing die via draadloos wordt uitgevoerd. Draadloos is gewoon draadloos, zoals een draad slechts een draad is.
En onthoud: ongeacht welke draadloze standaard vandaag leidt, over 5…10 jaar zullen de zaken toch zijn veranderd. Wachten op de allerlaatste draadloze netwerktechnologie zal lang duren.
Kunnen we niettemin naar de toekomst kijken en een idee krijgen van waar de dingen naartoe gaan? Ik geloof dat we het kunnen, maar laten we eerst eens wat perspectief creëren.

De relatie tussen technologie en psychologie
Onze smartphones hebben drie radio’s (4G, Wifi en Bluetooth-technologie). Waarom drie en niet twee (zoals een tablet) of één of vier? Er is een reden – en het is gekoppeld aan de technologie, evenals de psychologie van hoe we onze leefruimte ervaren. Laat het me uitleggen.
Ten eerste de technologie. Drie factoren bepalen grotendeels de prestaties van een radio:

• Bereik (hoe ver weg je van een basisstation bent)
• Datasnelheid (van een eenvoudige spraakoproep tot het bekijken van video)
• Levensduur van de batterij (hoe langer hoe beter)

De vierde factor is meestal de kostprijs, met een eenvoudige mantra: meer is duurder. Met andere woorden, meer bereik is meestal duurder; hetzelfde geldt voor hogere gegevenssnelheden en een langere levensduur van de batterij.
Technisch gezien is alles mogelijk en zou je maar één radio kunnen hebben; het is niet per se rendabel, maar u kunt het wel. Hier is een extreem voorbeeld. Stel je voor dat je naar een muziekstuk op je mobiele telefoon luistert met een draadloze Bluetooth-headset. Technisch gezien is het echter mogelijk om zowel de telefoon als de headset met het mobiele netwerk te verbinden en de muziek via het mobiele netwerk van uw telefoon naar uw headset te laten lopen.
Ten tweede, hoe ervaren we ruimte? Dit heeft minder te maken met technologie en meer met psychologie. Op het kleinste niveau ervaren we eerst een persoonlijke ruimte. Heb je ooit een gesprek gehad met iemand die te dicht bij je gezicht kwam en je je ongemakkelijk begon te voelen? Als dat zo is, begrijp je wat ik bedoel met ‘persoonlijke ruimte’. Het is de flexibele bubbel om je heen.
En last but not least, er is de buitenruimte, de openbare ruimte – eigendom van en gereguleerd door de overheid.
Als je deze drie ruimtes weer vertaalt naar de drie radio’s in onze telefoon, is er enige continuïteit: een Bluetooth-radio voor onze persoonlijke ruimte, Wifi voor onze privéruimte en 3G/4G en binnenkort 5G voor toegang in de openbare ruimte. Toeval? Waarschijnlijk niet. Degene die betrokken was bij de ‘war of standards’ weet dat er geen hogere commissie was die besliste hoe ze verschillende radio’s en normen op deze drie ruimtes keurig opsplitste. Het viel gewoon op zijn plaats.
In de afgelopen 20-30 jaar heeft elke standaard gestreden voor maximale gebruiksruimte – en sommige van deze gevechten zijn nog steeds gaande. 5G, de volgende standaard voor de openbare ruimte, beweert dat het goed binnenshuis werkt en Wifi overbodig kan maken. Bluetooth-technologie maakte in eerste instantie serieuze beweringen voor de Wifi-indoormarkt (nooit succesvol), terwijl Wifi de Bluetooth-markt met Wifi Direct trachtte over te nemen. Hoewel Wifi Direct niet overheersend succesvol is, is het ook niet dood – voor drones heeft Wifi Direct een interessante niche gevonden.